Wykonanie: W pozycji stojącej, twarzą do przyrządu, rączka wyciągu trzymana podchwytem:
wziąć wdech i zgiąć przedramię; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu. Informacje: Ćwiczenie to pozwala na koncentrację wysiłku w obrębie mięśnia dwugłowego ramienia i sprzyja intensywnemu ukrwieniu mięśnia. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Wykonanie
1. Złap podchwytem krótki drążek przymocowany do linki dolnego wyciągu. Ręce trzymaj wyprostowane.
2. Zegnij stawy łokciowe i unieś drążek w kierunku barków.
3. Opuść drążek do całkowitego wyprostowania ramion. Mięśnie pracujące
Główne: Dwugłowy ramienia
Dodatkowe: Ramienny, ramienno-promieniowy, przednia część naramiennego, mięśnie przedramion Przybliżenie anatomiczne
Rozstaw rąk: Uchwyt szerszy niż szerokość barków koncentruje wysiłek na wewnętrznej części mięśnia dwugłowego ramienia (głowa krótka), podczas gdy wąski chwyt angażuje mocniej zewnętrzną część mięśnia (głowa długa).
Chwyt: Gdy ćwiczysz ze sztangą prostą trzymaną podchwytem, stabilizujesz ręce na sztandze w odwróceniu (dłoń do góry). Stosując sztangę łamaną, masz możliwość zmiany chwytu od pełnego odwrócenia, przez częściowe odwrócenie lub prawie neutralny chwyt (dłonie do środka). Ta pozycja rąk mniej obciąża stawy nadgarstka i prowadzi do aktywizacji głowy zewnętrznej (długiej) mięśnia dwugłowego ramienia oraz mięśnia ramiennego.
Pozycja ciała: Stań pionowo z wyprostowanym kręgosłupem.
Zakres ruchu: Ustabilizowanie łokci poprzez dociśnięcie ich do boków tułowia zapobiega generowaniu ruchu z barków i izoluje mięsień dwugłowy.
Opór: Bez względu na to, czy ćwiczysz ze sztangą, czy sztangielką, uzyskujesz różny opór podczas unoszenia rąk. Zginanie rąk na bloczku daje jednakowy opór przez cały ruch. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton
Odżywka białkowa to suplement w formie proszku, który w swoim składzie zawiera aminokwasy egzo i endogenne pochodzące z białek mleka krowiego, mięsnego (wołowiny), jaj...
Wykonanie: W pozycji stojącej, twarzą do przyrządu, rączka wyciągu trzymana podchwytem:
wziąć wdech i zgiąć przedramię; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu.
Informacje: Ćwiczenie to pozwala na koncentrację wysiłku w obrębie mięśnia dwugłowego ramienia i sprzyja intensywnemu ukrwieniu mięśnia. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Wykonanie
1. Złap podchwytem krótki drążek przymocowany do linki dolnego wyciągu. Ręce trzymaj wyprostowane.
2. Zegnij stawy łokciowe i unieś drążek w kierunku barków.
3. Opuść drążek do całkowitego wyprostowania ramion.
Mięśnie pracujące
Główne: Dwugłowy ramienia
Dodatkowe: Ramienny, ramienno-promieniowy, przednia część naramiennego, mięśnie przedramion
Przybliżenie anatomiczne
Rozstaw rąk: Uchwyt szerszy niż szerokość barków koncentruje wysiłek na wewnętrznej części mięśnia dwugłowego ramienia (głowa krótka), podczas gdy wąski chwyt angażuje mocniej zewnętrzną część mięśnia (głowa długa).
Chwyt: Gdy ćwiczysz ze sztangą prostą trzymaną podchwytem, stabilizujesz ręce na sztandze w odwróceniu (dłoń do góry). Stosując sztangę łamaną, masz możliwość zmiany chwytu od pełnego odwrócenia, przez częściowe odwrócenie lub prawie neutralny chwyt (dłonie do środka). Ta pozycja rąk mniej obciąża stawy nadgarstka i prowadzi do aktywizacji głowy zewnętrznej (długiej) mięśnia dwugłowego ramienia oraz mięśnia ramiennego.
Pozycja ciała: Stań pionowo z wyprostowanym kręgosłupem.
Zakres ruchu: Ustabilizowanie łokci poprzez dociśnięcie ich do boków tułowia zapobiega generowaniu ruchu z barków i izoluje mięsień dwugłowy.
Opór: Bez względu na to, czy ćwiczysz ze sztangą, czy sztangielką, uzyskujesz różny opór podczas unoszenia rąk. Zginanie rąk na bloczku daje jednakowy opór przez cały ruch. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton