Wykonanie: W pozycji siedzącej na skośnej ławeczce nachylonej pod kątem 45-60°, sztangielki w rękach, ramiona wyprostowane w pionie lub lekko zgięte, aby odciążyć staw łokciowy: wziąć wdech, a następnie rozłożyć ramiona do poziomu; znów podnieść ramiona do pionu, wykonując wydech. Informacje: Ćwiczenie należy do podstawowych ćwiczeń zwiększających masę mięśni klatki piersiowej. Zalecenia: Ćwiczenia tego nie wykonuje się przy dużych obciążeniach. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Wykonanie
1. Połóż się na ławce skośnej, zacznij ćwiczenie, trzymając sztangielki bezpośrednio nad piersiami, dłonie skierowane do siebie.
2. Opuść sztangielki, kierując je na zewnątrz, zegnij lekko łokcie, gdy ciężarki znajdą się na poziomie klatki piersiowej.
3. Podnieś sztangielki w górę i złącz je. Mięśnie pracujące
Główne: Górna część piersiowego większego
Dodatkowe: Przednia część naramiennego Przybliżenie anatomiczne
Trajektoria: Kąt nachylenia ławki determinuje trajektorię ruchu. Kiedy oparcie ławki jest podnoszone i kąt nachylenia rośnie, coraz bardziej angażowane są wyższe partie mięśnia piersiowego większego. Górna część mięśni piersiowych jest najmocniej zaangażowana, kiedy ławka jest ustawiona pod kątem 30-45 stopni w stosunku do podłogi.
Rozstaw rąk: Zmiana ustawienia sztangielek w przestrzeni powoduje zmianę pozycji rąk (uchwytu). Rozpiętki działają najskuteczniej, gdy trzymasz sztangielki chwytem neutralnym (dłonie do siebie), ale można je także realizować nachwytem (dłonie do przodu) jako odmianę ćwiczenia.
Zakres ruchu: Im niżej są opuszczane sztangielki, tym mocniej rozciągają się mięśnie piersiowe. Zbyt niskie opuszczenie ciężarków może spowodować uraz barku. Bezpieczniej zakończyć ruch w dół, gdy znajdą się one na poziomie klatki piersiowej. Modyfikacja:
Rozpiętki na maszynie: Wykonując ćwiczenie na maszynie, z opuszczonym siedzeniem i rączkami na wysokości oczu, kładziemy nacisk na górne części mięśni piersiowych. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton
Trening na rzeźbę to trening na odsłonięcie mięśni i pozbycie się zbędnej tkanki tłuszczowej. Czym się charakteryzuje i jak powinien wyglądać plan treningowy? Do...
Wykonanie: W pozycji siedzącej na skośnej ławeczce nachylonej pod kątem 45-60°, sztangielki w rękach, ramiona wyprostowane w pionie lub lekko zgięte, aby odciążyć staw łokciowy: wziąć wdech, a następnie rozłożyć ramiona do poziomu; znów podnieść ramiona do pionu, wykonując wydech.
Informacje: Ćwiczenie należy do podstawowych ćwiczeń zwiększających masę mięśni klatki piersiowej.
Zalecenia: Ćwiczenia tego nie wykonuje się przy dużych obciążeniach. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Wykonanie
1. Połóż się na ławce skośnej, zacznij ćwiczenie, trzymając sztangielki bezpośrednio nad piersiami, dłonie skierowane do siebie.
2. Opuść sztangielki, kierując je na zewnątrz, zegnij lekko łokcie, gdy ciężarki znajdą się na poziomie klatki piersiowej.
3. Podnieś sztangielki w górę i złącz je.
Mięśnie pracujące
Główne: Górna część piersiowego większego
Dodatkowe: Przednia część naramiennego
Przybliżenie anatomiczne
Trajektoria: Kąt nachylenia ławki determinuje trajektorię ruchu. Kiedy oparcie ławki jest podnoszone i kąt nachylenia rośnie, coraz bardziej angażowane są wyższe partie mięśnia piersiowego większego. Górna część mięśni piersiowych jest najmocniej zaangażowana, kiedy ławka jest ustawiona pod kątem 30-45 stopni w stosunku do podłogi.
Rozstaw rąk: Zmiana ustawienia sztangielek w przestrzeni powoduje zmianę pozycji rąk (uchwytu). Rozpiętki działają najskuteczniej, gdy trzymasz sztangielki chwytem neutralnym (dłonie do siebie), ale można je także realizować nachwytem (dłonie do przodu) jako odmianę ćwiczenia.
Zakres ruchu: Im niżej są opuszczane sztangielki, tym mocniej rozciągają się mięśnie piersiowe. Zbyt niskie opuszczenie ciężarków może spowodować uraz barku. Bezpieczniej zakończyć ruch w dół, gdy znajdą się one na poziomie klatki piersiowej.
Modyfikacja:
Rozpiętki na maszynie: Wykonując ćwiczenie na maszynie, z opuszczonym siedzeniem i rączkami na wysokości oczu, kładziemy nacisk na górne części mięśni piersiowych. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton