Wykonanie: W pozycji stojącej, nogi lekko ugięte, tułów pochylony do przodu, grzbiet wyprostowany, ramię ułożone wzdłuż tułowia, poziomo względem podłoża, łokieć ugięty: wziąć wdech i wyprostować przedramię; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu. Informacje: W celu osiągnięcia lepszego efektu ruch ten może być wykonywany w długich seriach, aż do pojawienia się pieczenia w mięśniach. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Kapitalne ćwiczenie na zakończenie sesji treningowej tricepsów. Podczas całego ćwiczenia ramię jest ułożone wzdłuż tułowia i pozostaje nieruchome w tej pozycji, a sztangielkę unosimy powyżej linii pleców. Jedynie przedramię wykonuje wahadłowe i miarowe ruchy w górę i w dół, co daje dobrą izolację tricepsa. Opuszczamy ciężar wolniej niż unosimy. — Muscular Development Nr 38 [01/2012] —
Wykonanie
1. Chwyć sztangielkę jedną ręką, pochyl się w przód, zginając biodra, i podeprzyj tułów, opierając drugą rękę o ławkę lub kolano.
2. Zacznij ćwiczyć, mając ramię ustawione równolegle do podłogi i łokieć zgięty pod kątem 90 stopni.
3. Unieś sztangielkę aż do pełnego wyprostu stawu łokciowego. Mięśnie pracujące
Główne: Trójgłowy ramienia
Dodatkowe: Boczna część naramiennego, najszerszy grzbietu Przybliżenie anatomiczne
Chwyt: Chwyt neutralny (kciuk do przodu) zmusza do pracy wszystkie części mięśnia trójgłowego. Obrócenie sztangielki w taki sposób, że dłoń jest skierowana do góry, angażuje mocniej jego zewnętrzną (boczną) głowę.
Trajektoria: Trzymaj górne ramię równolegle do podłogi i łokieć blisko tułowia.
Zakres ruchu: Aby wyizolować mięsień trójgłowy ramienia, ruch musi być wykonywany w stawie łokciowym, a staw barkowy powinien pozostać nieruchomy.
Opór: Z powodu działania siły grawitacji opór jest zmienny i wzrasta podczas unoszenia sztangielki.
Pozycja ciała: Ustaw tułów w pozycji nieco wyższej niż równoległa do podłogi. Jeśli za bardzo się wyprostujesz, nie będziesz mógł wykonać tego ćwiczenia efektywnie. Modyfikacja
Prostowanie w opadzie tułowia na wyciągu: Możesz wykonać to ćwiczenie, używając uchwytu w kształcie litery D zamocowanego na lince dolnego wyciągu. W odróżnieniu od wersji ze sztangielką, gdy opór wzrastał podczas jej unoszenia, ćwiczenie z użyciem wyciągu gwarantuje stały opór podczas ruchu. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton
Jednym z najczęściej stosowanych suplementów przez sportowców są BCAA. W ostatnim czasie pojawiło się jednak sporo informacji na temat braku potrzeby stosowania BCAA przez...
Wykonanie: W pozycji stojącej, nogi lekko ugięte, tułów pochylony do przodu, grzbiet wyprostowany, ramię ułożone wzdłuż tułowia, poziomo względem podłoża, łokieć ugięty: wziąć wdech i wyprostować przedramię; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu.
Informacje: W celu osiągnięcia lepszego efektu ruch ten może być wykonywany w długich seriach, aż do pojawienia się pieczenia w mięśniach. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Kapitalne ćwiczenie na zakończenie sesji treningowej tricepsów. Podczas całego ćwiczenia ramię jest ułożone wzdłuż tułowia i pozostaje nieruchome w tej pozycji, a sztangielkę unosimy powyżej linii pleców. Jedynie przedramię wykonuje wahadłowe i miarowe ruchy w górę i w dół, co daje dobrą izolację tricepsa. Opuszczamy ciężar wolniej niż unosimy. — Muscular Development Nr 38 [01/2012] —
Wykonanie
1. Chwyć sztangielkę jedną ręką, pochyl się w przód, zginając biodra, i podeprzyj tułów, opierając drugą rękę o ławkę lub kolano.
2. Zacznij ćwiczyć, mając ramię ustawione równolegle do podłogi i łokieć zgięty pod kątem 90 stopni.
3. Unieś sztangielkę aż do pełnego wyprostu stawu łokciowego.
Mięśnie pracujące
Główne: Trójgłowy ramienia
Dodatkowe: Boczna część naramiennego, najszerszy grzbietu
Przybliżenie anatomiczne
Chwyt: Chwyt neutralny (kciuk do przodu) zmusza do pracy wszystkie części mięśnia trójgłowego. Obrócenie sztangielki w taki sposób, że dłoń jest skierowana do góry, angażuje mocniej jego zewnętrzną (boczną) głowę.
Trajektoria: Trzymaj górne ramię równolegle do podłogi i łokieć blisko tułowia.
Zakres ruchu: Aby wyizolować mięsień trójgłowy ramienia, ruch musi być wykonywany w stawie łokciowym, a staw barkowy powinien pozostać nieruchomy.
Opór: Z powodu działania siły grawitacji opór jest zmienny i wzrasta podczas unoszenia sztangielki.
Pozycja ciała: Ustaw tułów w pozycji nieco wyższej niż równoległa do podłogi. Jeśli za bardzo się wyprostujesz, nie będziesz mógł wykonać tego ćwiczenia efektywnie.
Modyfikacja
Prostowanie w opadzie tułowia na wyciągu: Możesz wykonać to ćwiczenie, używając uchwytu w kształcie litery D zamocowanego na lince dolnego wyciągu. W odróżnieniu od wersji ze sztangielką, gdy opór wzrastał podczas jej unoszenia, ćwiczenie z użyciem wyciągu gwarantuje stały opór podczas ruchu. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton