Strona główna wypychanie ciężaru na suwnicy

    wypychanie ciężaru na suwnicy

    13815
    5
    PODZIEL SIĘ

    5 KOMENTARZE

    1. W trakcie budowania masy ćwiczę na suwnicy z dwoma rozstawami nóg: szeroko i wąsko, dochodząc nawet do 50-60 ruchów. Spróbujcie trochę poeksperymentować z rozstawami nóg. — Muscular Development Nr 43 [06/2012] —

    2. Jeśli chcesz zostać właścicielem naprawdę masywnych ud, cel ten musi na stałe zagościć w twoich myślach i stać się czymś, bez czego nie możesz normalnie funkcjonować. Zapytasz, czy to aby nie przesada? Wcale nie, ponieważ odwalenie kilku luźnych serii wyprostów ud na maszynie na koniec treningu klatki i myślenie, że to wystarczy, by osiągnąć zwycięską separację i masę ud jest niczym więcej jak marzeniem ściętej głowy. Stworzenie ogromnych i gęstych mięśni ud jest możliwe, jednak nie każdy ma w sobie tyle samozaparcia, by trenować tak ciężko, jak to konieczne. Oczywiście możesz mieć dobre intencje i miażdżyć nogi przysiadami 2 razy w tygodniu, ale czasem bardzo trudno wycisnąć z głębi siebie motywację, która pozwoli na pokonanie bólu i wykonanie pracy niezbędnej do rozwoju mięśni ud. Nie sugeruję tutaj odstawienia przysiadów, ale czasem lekkie zmiany w treningu to najlepszy sposób na obudzenie pewnych części ciała i wznowienie ich wzrostu.

      Aby mieć grube, masywne uda, potrzebne ci są dwie rzeczy. Po pierwsze, musisz chcieć przerzucić tony żelastwa przy wystarczającej ilości powtórzeń; wystarczającej, by przycisnąć twoje uda do gleby. Po drugie, musisz maltretować nogi wystarczająco często, ale nie możesz ich przetrenować. Nie możesz przekroczyć tej cienkiej linii oddzielającej mękę od totalnej destrukcji. Jeżeli masz poniżej 30 lat, to nie powinieneś mieć problemów z regeneracją po dwóch naprawdę ciężkich treningach w tygodniu (co 3-4 dni). Natomiast, jeśli masz ponad 30 lat i nie stosujesz żadnych dopalaczy, to nie powinieneś robić ciężkiego treningu nóg częściej niż co 4 lub 5 dni.

      Jednym z pewnych sposobów na pokonanie stagnacji nóg jest zaaplikowanie im wyciskań na maszynie. Ćwiczenie to nie jest idealnym zamiennikiem przysiadów, ale daje mięśniom potężnego kopa, niezbędnego do aktywacji ogromnej masy mięśniowej. Wyciskania pozwalają na użycie większego obciążenia niż przysiady, a mimo to w ich trakcie możesz się jeszcze bardziej skupić – dzięki maszynie nie musisz przejmować się utrzymaniem ciężaru w równowadze. Ryzyko wystąpienia kontuzji Jest również znacznie niższe niż przy przysiadach.

      Budowa i funkcje mięśni

      Wyciskanie na maszynie jest przeznaczone głównie do rozwoju mięśnia czworogłowego, który, jak sama nazwa wskazuje, składa się z 4 głów położonych po przedniej stronie uda. Włókna mięśnia prostego uda rozciągają się od przedniej części kości biodrowej, wzdłuż kości udowej, przechodząc przy kolanie w biegnące nad rzepką ścięgno. Ta głowa mięśniowa działa znacznie słabiej w ćwiczeniach, przy których następuje ugięcie nóg w biodrze (np. w pozycji siedzącej). Mięsień obszerny przyśrodkowy pokrywa wewnętrzną uda i tworzy położoną nad rzepką „łezkę” . Natomiast mięsień obszerny pośredni leży pomiędzy mięśniem obszernym bocznym i przyśrodkowym, jest jednak umiejscowiony pod mięśniem prostym uda, dlatego nie jest widoczny na zewnątrz. Mięsień obszerny boczny znajduje się po zewnętrznej stronie uda. 3 głowy, zwane obszernymi, zaczynają się na kości udowej i są przyczepione wspólnym ścięgnem do górnej krawędzi rzepki. Sama rzepka przytwierdzona jest także do kości piszczelowej podudzia poprzez więzadło rzepki. Obydwa e wiązania powodują, że w trakcie skurczu mięśnia czworogłowego ciągną one kość piszczelową, dzięki czemu noga prostuje się w stawie kolanowym. Na działanie trzech mięśni obszernych uda nie ma wpływu zgięcie w stawie biodrowym, dlatego mogą być one aktywowane także w pozycji siedzącej, właśnie podczas wyciskania na maszynie.

      Omawiane ćwiczenie wywiera znacznie mniejszy nacisk na mięśnie bioder i pośladków niż przysiady, natomiast lepiej obciąża zewnętrzne głowy mięśnia czworogłowego. Niemniej podczas wyciskania nogami następuje redukcja ruchu w stawie biodrowym, dlatego wysiłek skierowany jest przede wszystkim na mięśnie ud. Mięsień pośladkowy wielki to główny prostownik biodra. Jest on najbardziej aktywny w trakcie fazy wypychania ciężaru, ponieważ pomaga przy prostowaniu stawu biodrowego. Włókna mięśnia pośladkowego są bardzo silne i grube, przewyższając w tym nawet mięśnie ud i pleców. Mięsień ten zaczyna się na wyrostku kości biodrowej i przebiega w poprzek kości ogonowej, położonej w końcowej części kręgosłupa. Jego przyczepy leżą na tylnej krawędzi kości udowej, w miejscu określanym mianem linii pośladkowej.

      Chociaż wyciskanie nogami oddziałuje głównie na mięśnie przedniej części uda, to przy okazji dobrze aktywuje również ich tylną część. W jej skład wchodzi mięsień półścięgnisty i półbłoniasty oraz długa głowa mięśnia dwugłowego uda (zauważ, że przyczep głowy krótkiej tego mięśnia nie znajduje się poniżej kolana). Czwarty mięsień zaliczany do tej grupy, a w zasadzie tylna część mięśnia przywodzącego wielkiego, również przebiega przez biodro i bierze udział w jego prostowaniu. Wszystkie mięśnie położone z tyłu uda mają dwie wspólne cechy. Generalnie przytwierdzone są do tylnej części kości biodrowej i albo przebiegają pod kolanem (mięsień półścięgnisty i półbłoniasty oraz dwugłowy uda), albo łączą się z kością uda (mięsień przywodziciel wielki). Podczas wyclskań na maszynie omawiane mięśnie pomagają w prostowaniu stawu biodrowego.

      Wyciskanie nogami na maszynie

      Przed przystąpieniem do ciężkich wyciskań, powinieneś poświęcić kilka minut na rozgrzanie kolan i ud. W tym celu możesz wykonać kilka ćwiczeń rozciągających lub pojeździć na rowerku stacjonarnym. Pamiętaj, że po rozgrzewce nie powinieneś czuć zmęczenia, jednak powinna ona być wystarczająco intensywna, by zwiększyć przepływ krwi w obrębie kolana. Chociaż istnieje kilka typów wyciskań nogami, osobiście preferuję maszynę, która ustawiona jest pod kątem 30-45 stopni do podłogi. Takie pochylenie zmniejsza nieco ugięcie w stawie biodrowym, a co za tym idzie powoduje większą aktywację mięśnia prostego uda.

      – Po załadowaniu obciążenia, ustaw zabezpieczenie tak, by w najniższej pozycji twoje kolana nie zginały się poniżej kąta prostego. Jeśli maszyna nie posiada takich zabezpieczeń, poproś kogoś z siłowni, by asystował przy wykonywaniu ćwiczenia i pomógł, gdy nie będziesz już w stanie dźwignąć ciężaru. Umieść stopy na platformie. Powinny być oddalone od siebie na szerokość ramion, a palce skierowane lekko na zewnątrz. Chwyć mocno za uchwyty. Weź głęboki oddech, naciśnij na platformę i zdejmij ją z zaczepów. Teraz możesz już przystąpić do wykonywania powtórzeń.

      – Opuszczaj ciężar powoli, ruch w dół powinien trwać około 3-4 sekundy. W trakcie opuszczania ciężaru, gdy kolana zbliżają się do klatki piersiowej, rób wdech. Nie pozwól, by ciężar uderzył w zabezpieczenie, kontroluj go przez cały czas, a następnie wypchnij do góry. Pamiętaj, że kolana nie powinny zginać się więcej niż do kąta prostego – najważniejsze jest to, byś to ty kontrolował ciężar, a nie on ciebie.

      – Wyprostuj nogi w kolanach. Na początku rób to powoli, dzięki temu ochronisz kolana w najniebezpieczniejszej dla nich pozycji. W miarę podnoszenia ciężaru staraj się również zwiększać tempo wyprostu nóg – pomoże to w aktywacji największych i najszybciej kurczliwych włókien mięśni ud (one również rosną najszybciej). Przyśpieszenie, o którym mowa, powinieneś zacząć wykonywać dopiero przy drugim powtórzeniu każdej serii. Ciężar opuszczaj już jednak zawsze powoli.

      – Zatrzymaj ruch w górę tuż przed całkowitym wyprostem kolan. To bardzo ważne, by zawsze utrzymywać napięcie mięśni ud; ponadto blokowanie kolan na siłę wcale dobrze im nie służy.

      – Nim zakończysz serię i wyjdziesz spod obciążenia, upewnij się, że zabezpieczenie jest już w odpowiedniej pozycji. Już niejeden nabawił się sporej kontuzji, próbując zejść z maszyny, nie zamknąwszy uprzednio zabezpieczeń pod ciężarem. Platforma spada wtedy na wycieńczonego ćwiczącego niczym grom z jasnego nieba. Poświęć odrobinę uwagi tym szczegółom, a unikniesz podniesienia liczby kontuzjowanych przy tym ćwiczeniu.

      Wyciskanie nogami na maszynie pozwala na większe skupienie się na mięśniach czworogłowych, bez konieczności zaprzątania sobie głowy utrzymaniem równowagi w trakcie wykonywania ciężkiej serii, co jest praktycznie nieodzownie związane z przysiadami ze sztangą. Wyciskanie nogami nie jest raczej lekarstwem na wszystkie problemy z mięśniami ud. ale pozwala na zminimalizowanie zaległości wynikających ze wszystkich opuszczonych treningów, które zrobiłeś, bo nie miałeś czasu lub chęci na ciężkie przysiady.

      Podobno Ronnie Coleman wykonał kiedyś to ćwiczenie z ciężarem 1125 kilogramów i zrobił całkiem sporo powtórzeń! Sam nie będziesz chyba potrzebować takiego obciążenia, ale i tak dasz radę przerzucić przyzwoitą ilość żelastwa. Rozbudowanie ud za pomocą wyciskań na maszynie wymaga dużo pracy i samozaparcia. Jednakże, jeśli nie stracisz z oczu celu, jakim jest budowanie masy mięśniowej tej części ciała, to już wkrótce przekonasz się, że zbudowanie ogromnych ud jest możliwe. — Muscular Development Nr 09 [05/2009] – Ćwiczenie pod lupą — William P. Hamilton


    3. Różne wersje ćwiczenia: stopy rozstawione wąsko – mniejsze zaangażowanie głów prostych mięśni czworogłowych ud; stopy rozstawione szeroko – większe zaangażowanie głów prostych mięśni czworogłowych ud


      Kompleksowa rozgrzewka ze zwróceniem szczególnej uwagi na stawy kolanowe, skokowe i biodrowe

      – Ruchy od pełnego rozciągnięcia mięśni czworogłowych ud do maksymalnego ich skurczu

      – Nie odrywamy pleców od oparcia ławki

      – W trakcie opuszczania ciężaru robimy głęboki wdech i zatrzymujemy powietrze w płucach do czasu przeprowadzenia ciężaru przez najtrudniejszy odcinek ruchu jego wypychania

      – Unikamy nadmiernego zbliżania kolan do klatki piersiowej

      – Przy opuszczaniu ciężaru kolana rozchylają się na zewnątrz

      – W miarę zbliżania się platformy do górnego położenia coraz mocniej napinamy mięśnie czworogłowe ud

      – Ruch wypychania ciężaru kończymy przy lekkim ugięciu nóg w kolanach

      – Po zakończeniu ruchu wypychania ciężaru od razu przechodzimy do ruchu jego opuszczania

      – Ruch opuszczania wykonujemy wolniej od ruchu wypychania

      – W trakcie całego ćwiczenia zachowana naturalna krzywizna kręgosłupa

      – W ćwiczeniu unikamy wszelkich ruchów tułowiem — Kulturystyka i fitness Nr 45 [7/2003] – Kalejdoskop ćwiczeń —

    4. Wykonanie: W ułożeniu na przyrządzie, grzbiet przylega do oparcia, stopy rozstawione niezbyt szeroko:
      wziąć wdech, odblokować zabezpieczenie przyrządu i najmocniej jak to możliwe zgiąć kolana tak, aby kończyny dolne znalazły się przy klatce piersiowej; powrócić do pozycji wyjściowej, wykonując wydech w końcowej fazie ruchu.

      Informacje: Jeśli stopy ułożone są w dolnej części platformy, pracują przede wszystkim mięśnie czworogłowe ud; gdy natomiast stopy znajdują się w górnej części platformy, wysiłek koncentruje się bardziej w mięśniach pośladkowych i kulszowo-goleniowych. Jeśli stopy są szeroko rozstawione, wysiłek kierowany jest na mięśnie przywodziciele.
      Zalecenia: Ćwiczenie to może być wykonywane przez osoby cierpiące na bóle kręgosłupa i niemogące robić przysiadów. Należy pamiętać jednak o tym, aby nie odrywać pośladków od siedzenia. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier

    5. Wykonanie
      1.    Usiądź na maszynie do wypychania i ustaw stopy rozsunięte na szerokość barków na platformie oporowej.
      2.    Powoli opuszczaj ciężar, aż kolana zegną się do kąta 90 stopni.
      3.    Wypchnij suwnicę w górę aż do pełnego wyprostu nóg.

      Mięśnie pracujące
      Główne: Czworogłowy uda
      Dodatkowe: Pośladkowe, kulszowo-goleniowe, przywodzące

      Przybliżenie anatomiczne
      Pozycja stóp: Układając stopy nisko na platformie oporowej, uaktywniasz mięsień czworogłowy uda. Wyższe ustawienie stóp powoduje większe zaangażowanie mięśni pośladkowych i kulszowo-goleniowych.
      Rozstaw stóp: Rozstawienie stóp na szerokość barków uaktywnia cały mięsień czworogłowy. Szerszy rozstaw powoduje większy nacisk
      na przyśrodkową część czworogłowego (obszerny przyśrodkowy), mięśnie przywodzące ud i krawiecki. Kiedy ustawisz stopy blisko siebie, uruchamiasz zewnętrzną część mięśnia czworogłowego (obszerny boczny), odwodziciele i napinacz powięzi szerokiej.
      Trajektoria: Gdy wypychasz ciężar przodostopiem i pozwalasz na unoszenie pięt nad platformę oporową w trakcie opuszczania ciężaru, uaktywniasz mięsień czworogłowy i redukujesz obciążenie rzepki.
      Kiedy wypychasz platformę piętami, oddziałujesz mocniej na mięśnie kulszowo-goleniowe i pośladkowe.

      Pozycja ciała: Kąt, jaki tworzy twój tułów z nogami, wpływa na wysiłek poszczególnych mięśni i na napięcie w lędźwiowym odcinku kręgosłupa. Gdy kąt między podpórką pod plecami a siedziskiem wynosi 90 stopni, nacisk ukierunkowany jest na mięśnie pośladkowe i kulszowo-goleniowe, ale ten ostry kąt powoduje niekorzystny nacisk na dolną część grzbietu.Jeśli podpórka pod plecy jest bardziej opuszczona w kierunku podłogi, wtedy tułów odchyla się, co powoduje zmniejszenie nacisku w dolnym odcinku kręgosłupa i zaangażowanie mięśnia czworogłowego.
      Zakres ruchu: Zatrzymując ruch o kilka stopni przed całkowitym wyprostowaniem kolan, utrzymujesz napięcie mięśni czworogłowych.
      Opór: W porównaniu z przysiadem ze sztangą na plecach, wypychanie ciężaru w siadzie znosi osiowe obciążenie kręgosłupa, a także redukuje ryzyko wystąpienia bólu pleców. Ponadto wypychanie nogami angażuje mięśnie czworogłowe, a nie pośladkowe.

      Modyfikacja
      Wypychanie jednonóż: Wykonanie tego ćwiczenia jedną nogą ułatwia skoncentrowanie wysiłku na słabszym udzie lub pozwala chronić kontuzjowaną nogę. — Anatomia w kulturystyce — William P. Hamilton

    Skomentuj Tomasz Słodkiewicz Anuluj odpowiedź

    Please enter your comment!
    Please enter your name here