Pozycja wyjściowa
Siedzimy okrakiem na siedzisku wy-ciągu, nogi w kolanach ugięte, stopy na podłodze, tułów wyprostowany (zachowana naturalna krzywizna kręgosłupa), odchylony od linii pionu około 30 stopni, klatka piersiowa wypchnięta do przodu, ręce z uchwytem wyciągu nieco ugięte w łokciach uniesione w górę.
Sposób wykonania ćwiczenia
Robimy głęboki wdech, i coraz mocniej napinając mięśnie najszersze grzbietu ściągamy uchwyt wyciągu do górnej części klatki piersiowej odchylając tułów do tyłu. W momencie, gdy uchwyt dotknie klatki piersiowej wypuszczamy powietrze z płuc i bez momentu zatrzymania, robiąc kolejny głęboki wdech wracamy do pozycji wyjściowej.
Wskazania techniczne
–
Do ćwiczenia przystępujemy po uprzednim rozgrzaniu mięśni głównych i współpracujących oraz stawów biorących udział w ćwiczeniu
– Ciężar użyty do ćwiczenia musi gwarantować pełny zakres ruchów
– Osoby o słabej sile chwytu dla zabezpieczenia dłoni przed zbyt wczesnym otwarciem powinny korzystać z pasków mocujących. Paski zakładamy na nadgarstki i rączki uchwytu
– Ruch przyciągania drążka do klatki piersiowej wykonujemy w tempie średnim, natomiast ruch powrotny do pozycji wyjściowej w tempie wolnym
– Wraz ze zbliżaniem się uchwytu wyciągu do klatki piersiowej coraz mocniej wypychamy klatkę piersiową do przodu i coraz mocniej napinamy mięśnie najszersze grzbietu
– Napięcie mięśni najszerszych grzbietu osiąga swoje maksimum w chwili dotknięcia uchwytem wyciągu klatki piersiowej
– Po zakończeniu ruchu przyciągania uchwytu od razu rozpoczynamy powrót do pozycji wyjściowej
– W pozycji wyjściowej ręce pozostają nieco ugięte w łokciach
– Łokcie prowadzimy blisko tułowia
– Ruchy wykonujemy głównie w stawach barkowych. Ruchy w stawach łokciowych ograniczamy do niezbędnego minimum
– Zaawansowani jedno lub dwa powtórzenia mogą wykonywać metodą ruchów oszukanych
Popełniane błędy i ich skutki
– Zbyt duży ciężar użyty do ćwiczenia – utrudniony pełny zakres ruchów
– Niepełny zakres ruchów – ograniczony rozwój ćwiczonych mięśni
– Zaniechanie wypychania klatki piersiowej do przodu przy ściąganiu uchwytu wyciągu – ograniczone zaangażowanie, a tym samym i rozwój ćwiczonych mięśni
– Prowadzenie łokci z dala od tułowia – przejęcie zbyt dużej części pracy przez mięśnie obłe większe, czworoboczne, równoległoboczne i tylne głowy mięśni naramiennych
– Zaniechanie napinania mięśnie najszerszych grzbietu przy ściąganiu uchwytu wyciągu – ograniczone zaangażowanie, a tym samym i rozwój ćwiczonych mięśni
– Zaniechanie ściągania łopatek przy ściąganiu uchwytu wyciągu – mniejsze zaangażowanie, a tym samym i słabszy rozwój ćwiczonych mięśni
— Kulturystyka i fitness Nr 68 [7-8/2005] – Kalejdoskop ćwiczeń —
Wykonanie: W pozycji siedzącej, stopy zablokowane: wziąć wdech i powiększając objętość klatki piersiowej i odchylając ją lekko do tyłu przyciągnąć rączkę wyciągu na wysokość mostka; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier
Obecnie na rynku znajduje się cała masa suplementów. Najczęściej osoby rozpoczynające dopiero swoją przygodę ze sportem jako pierwszy suplement wybierają odżywkę białkową. Wśród odżywek...
Pozycja wyjściowa
Siedzimy okrakiem na siedzisku wy-ciągu, nogi w kolanach ugięte, stopy na podłodze, tułów wyprostowany (zachowana naturalna krzywizna kręgosłupa), odchylony od linii pionu około 30 stopni, klatka piersiowa wypchnięta do przodu, ręce z uchwytem wyciągu nieco ugięte w łokciach uniesione w górę.
Sposób wykonania ćwiczenia
Robimy głęboki wdech, i coraz mocniej napinając mięśnie najszersze grzbietu ściągamy uchwyt wyciągu do górnej części klatki piersiowej odchylając tułów do tyłu. W momencie, gdy uchwyt dotknie klatki piersiowej wypuszczamy powietrze z płuc i bez momentu zatrzymania, robiąc kolejny głęboki wdech wracamy do pozycji wyjściowej.
Wskazania techniczne
–
Do ćwiczenia przystępujemy po uprzednim rozgrzaniu mięśni głównych i współpracujących oraz stawów biorących udział w ćwiczeniu
– Ciężar użyty do ćwiczenia musi gwarantować pełny zakres ruchów
– Osoby o słabej sile chwytu dla zabezpieczenia dłoni przed zbyt wczesnym otwarciem powinny korzystać z pasków mocujących. Paski zakładamy na nadgarstki i rączki uchwytu
– Ruch przyciągania drążka do klatki piersiowej wykonujemy w tempie średnim, natomiast ruch powrotny do pozycji wyjściowej w tempie wolnym
– Wraz ze zbliżaniem się uchwytu wyciągu do klatki piersiowej coraz mocniej wypychamy klatkę piersiową do przodu i coraz mocniej napinamy mięśnie najszersze grzbietu
– Napięcie mięśni najszerszych grzbietu osiąga swoje maksimum w chwili dotknięcia uchwytem wyciągu klatki piersiowej
– Po zakończeniu ruchu przyciągania uchwytu od razu rozpoczynamy powrót do pozycji wyjściowej
– W pozycji wyjściowej ręce pozostają nieco ugięte w łokciach
– Łokcie prowadzimy blisko tułowia
– Ruchy wykonujemy głównie w stawach barkowych. Ruchy w stawach łokciowych ograniczamy do niezbędnego minimum
– Zaawansowani jedno lub dwa powtórzenia mogą wykonywać metodą ruchów oszukanych
Popełniane błędy i ich skutki
– Zbyt duży ciężar użyty do ćwiczenia – utrudniony pełny zakres ruchów
– Niepełny zakres ruchów – ograniczony rozwój ćwiczonych mięśni
– Zaniechanie wypychania klatki piersiowej do przodu przy ściąganiu uchwytu wyciągu – ograniczone zaangażowanie, a tym samym i rozwój ćwiczonych mięśni
– Prowadzenie łokci z dala od tułowia – przejęcie zbyt dużej części pracy przez mięśnie obłe większe, czworoboczne, równoległoboczne i tylne głowy mięśni naramiennych
– Zaniechanie napinania mięśnie najszerszych grzbietu przy ściąganiu uchwytu wyciągu – ograniczone zaangażowanie, a tym samym i rozwój ćwiczonych mięśni
– Zaniechanie ściągania łopatek przy ściąganiu uchwytu wyciągu – mniejsze zaangażowanie, a tym samym i słabszy rozwój ćwiczonych mięśni
— Kulturystyka i fitness Nr 68 [7-8/2005] – Kalejdoskop ćwiczeń —
Wykonanie: W pozycji siedzącej, stopy zablokowane: wziąć wdech i powiększając objętość klatki piersiowej i odchylając ją lekko do tyłu przyciągnąć rączkę wyciągu na wysokość mostka; wykonać wydech w końcowej fazie ruchu. — Atlas Treningu Siłowego — Frederic Delavier