Łokieć golfisty łac. epicondylitis medialis humeri – schorzenie, które wbrew swojej nazwy nie dotyczy tylko osób grających w golfa. Spowodowany pracą lub aktywnością sportową, która wymaga częstych powtarzających się ruchów zginania nadgarstka i obracanie przedramienia wbrew oporowi. Jakie są objawy? I jak można zminimalizować możliwość wystąpienia łokcia golfisty?
Łokieć golfisty
Łokieć golfisty to schorzenie, które powoduje ból po wewnętrznej (przyśrodkowej) stronie łokcia w miejscu przyczepu mięśni przedramienia (w tym mięsień zginacz promieniowy nadgarstka i mięsień nawrotny obły). Niekiedy taki ból przemieszcza się również dalej obejmując przedramię, nadgarstek i palce (4 i 5). Pacjenci często opisują, iż taki ból pojawia się, gdy np. uściśniemy komuś dłoń, dźwigamy zakupy czy przekręcamy klamkę od drzwi. W literaturze również spotykamy się z wyjaśnieniem, że to właśnie ruchy takie jak zginanie nadgarstka i pronacja (obracanie) przedramienia nasilają ból.
W pierwszej fazie tego schorzenia ból występuje na początku wykonywania ruchu, jednak z czasem ból może pojawiać się częściej, a w ostateczność doprowadzić do ograniczenia wykonywania ruchów ręką z powodu występowania bólu nawet w spoczynku.
Oprócz powyższych dolegliwości bólowych innym objawem może być również duża wrażliwość i tkliwość na dotyk w przednio-dolnej okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.
Aby zdiagnozować to schorzenie należy wybrać się do specjalisty, który wykona odpowiednie testy oraz badanie palpacyjne, a następnie zaleci odpowiedni rodzaj leczenia.
Jak wyleczyć łokieć golfisty?
Pierwszym etapem leczenia łokcia golfisty jest wyeliminowanie stanu zapalnego, a także bólu. W tym celu zaleca się odpoczynek od sportu lub czynności, która jest przyczyną kontuzji i nasila ból. Nie należy jednak całkowicie rezygnować z wykonywania pracy czy ruchu. Wskazane jest również wykonywanie okładów z lodu 3–4 razy dziennie po około 10–15 minut – można do tego celu wykorzystać gotowe okłady tzw. „cold pack”. Na samym początku można również zastosować czasowo leczenie niesterydowymi lekami przeciwbólowymi, a także w celu odciążenia kończyny zastosować ortezę (stabilizator), który zmniejszy obciążenie łokcia.
Oprócz tego w leczeniu łokcia golfisty stosuje się również fizykoterapię (w tym laser, pole magnetyczne, ultradźwięki). Jak jednak dowodzą badania taka forma leczenia często okazuje się nieskuteczna, ponieważ ma ona działanie przeciwzapalne, a samo schorzenie jakim jest łokieć golfisty nie jest spowodowane stanem zapalnym, a mikrourazami (w wyniku zespołu przeciążeniowego) w okolicy przyczepu mięśni do kości. Takie przeciążenia powodują, że struktura kolagenowa ścięgien zostaje zaburzona. Zaczynają tworzyć się nowe naczynia krwionośne oraz unerwienie, które jest wrażliwe na bodźcowanie mechaniczne i chemiczne, w wyniku czego tkanka reaguje bólem. Z tego też względu fizykoterapia może być używana w leczeniu zachowawczym, aby zniwelować ból i stan zapalny za pomocą np. krioterapii miejscowej. Jednak to nie spowoduje, że pozbędziemy się przyczyny powstania łokcia golfisty.
Kolejną metodą leczenia jest kinezyterapia, w której stosuje się: masaż poprzeczny, a także techniki tkanek miękkich działające przeciwbólowo. Kolejnym elementem, który zostaje wprowadzony są ćwiczenia ekscentryczne, a także ćwiczenia stawu łokciowego i nadgarstka wzmacniające siłę mięśni przedramienia. Pacjent pod okiem specjalisty powinien nauczyć się wykonywać poprawnie ćwiczenia, tak aby nie doprowadzić znów do występowania dolegliwości bólowych.
W powyższym schorzeniu wykorzystywany jest również kinesiotaping. Jest to metoda wykorzystująca plastry terapeutyczne, które odpowiednio zaaplikowane działają na receptory powierzchniowe skóry oraz ciałka Ruffiniego, a te odpowiadają za stopień napięcia i rozciągnięcia skóry. Ta metoda również ma za zadanie zmniejszyć stan zapalny, usunąć zastoiny limfatyczne i zniwelować ból.
Ostatecznością jest leczenie operacyjne przeprowadzone w znieczuleniu ogólnym lub przewodowym. Należy pamiętać, że nie leczony lub leczony nieodpowiednio łokieć golfisty z czasem ulegnie pogorszeniu, co może doprowadzić do niepełnosprawności ręki.
Jak zostało wspomniane we wstępie schorzenie to występuje nie tylko u osób grających w golfa, ale również u graczy w squasha, tenisa, badmintona jak również u pracowników biurowych i stomatologów. Ważne jest, aby przy zauważeniu u siebie pierwszych dolegliwości i oznakach bólu zaprzestać aktywności, która je wywołuje i udać się do specjalisty. Pamiętajmy również, aby uniknąć nawrotu choroby, należy wyeliminować przyczynę tego schorzenia, a nie tylko pozbyć się stanu zapalnego i bólu.
Bibliografia:
[1] W. Marciniak, A. Szulc, Wiktora Degi ortopedia i rehabilitacja, Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2015.
[2] Dziak A., Urazy i uszkodzenia w sporcie, Wydawnictwo Kasper, 2000.
[3] Brotzman S.B, Rehabilitacja ortopedyczna, Wydawnictwo Urban & Partner, 2012.